ปล่อยอารมณ์เหลวไหล..ไปกับฝน
ความสับสนสำนึกตกลึกหลุม
ไร้กฏเกณฑ์อันใดให้ใครคุม
ละอองไอเกาะกุม..ชื่นชุ่มทรวง
นอนเฉลียงแว่วเสียงสาดทุกหยาดหยด
พร้อมอ่านบทคำกวีที่หนักหน่วง
เธอท้าวความหวามไหวหาใดลวง
จะถามทวงก็มิกล้า..เพราะว่าเกรง
เสียงครึกโครมโน้มน้าว..ให้หนาวสั่น
ฉันไหวหวั่นฟ้าถล่มจะข่มเหง
หรือเพราะคำประพันธ์..เธอบรรเลง
ด้วยคิดเองไม่ได้..อายพิรุณ
ความสับสนสำนึกตกลึกหลุม
ไร้กฏเกณฑ์อันใดให้ใครคุม
ละอองไอเกาะกุม..ชื่นชุ่มทรวง
นอนเฉลียงแว่วเสียงสาดทุกหยาดหยด
พร้อมอ่านบทคำกวีที่หนักหน่วง
เธอท้าวความหวามไหวหาใดลวง
จะถามทวงก็มิกล้า..เพราะว่าเกรง
เสียงครึกโครมโน้มน้าว..ให้หนาวสั่น
ฉันไหวหวั่นฟ้าถล่มจะข่มเหง
หรือเพราะคำประพันธ์..เธอบรรเลง
ด้วยคิดเองไม่ได้..อายพิรุณ
ปล่อยอารมณ์จมจ่อมกับกล่อมห้วง
ดั่งเป็นช่วงดับฟากฝากคร่ำเคร่ง
ปลิดภวังค์พรูพรั่งผ่านวังเวง
หรือกริ่งเกรงกับหลุมเกาะกุมทรวง
จารพจน์จรดพยางค์อย่างหนักหน่วง
จดคำฉ่ำร่วงแห่งดวงสรวง
ชั่วขณะงามนี้มิมีลวง
ทุกหล่นร่วงดวงแววแก้วพิรุณ
แม้ครึกโครมโน้มน้าว..จนหนาวเหน็บ
โปรดอย่าเก็บเจ็บนั้นให้หวั่นสุญฯ
จะบรรเลงเพลงชื่นคืนพิรุณ
ให้ฉ่ำสวยด้วยละมุนและอุ่นไอ
ก้าวแรกฯ...
ดั่งเป็นช่วงดับฟากฝากคร่ำเคร่ง
ปลิดภวังค์พรูพรั่งผ่านวังเวง
หรือกริ่งเกรงกับหลุมเกาะกุมทรวง
จารพจน์จรดพยางค์อย่างหนักหน่วง
จดคำฉ่ำร่วงแห่งดวงสรวง
ชั่วขณะงามนี้มิมีลวง
ทุกหล่นร่วงดวงแววแก้วพิรุณ
แม้ครึกโครมโน้มน้าว..จนหนาวเหน็บ
โปรดอย่าเก็บเจ็บนั้นให้หวั่นสุญฯ
จะบรรเลงเพลงชื่นคืนพิรุณ
ให้ฉ่ำสวยด้วยละมุนและอุ่นไอ
ก้าวแรกฯ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
