ความรักเอยเคยชื่นวันคืนก่อน
มีงามงอนเคียงใกล้สุขใจหนา
เฝ้าอิงแอบแนบซบมองสบตา
ทุกเวลาละมุนอบอุ่นทรวง
เดินเกี่ยวก้อยร้อยเรียงยืนเคียงข้าง
บนเส้นทางมีเจ้าคอยเฝ้าห่วง
ทุกคืนวันนั้นอยู่เป็นคู่ควง
ฝนหล่นร่วงหนาวร้อนมิคลอนคลาย
รักวันวานหวานซึ้งตราตรึงจิต
ชื่นเชยชิดไม่นานพานสลาย
ดวงชะตามาพรากจากกลับกลาย
ต้องแยกย้ายเหินห่างจำร้างลา
สุดปวดร้าวหนาวเหน็บแสนเจ็บนัก
โอ้ความรักจากไปใจโหยหา
ทุกวันคืนกลืนกล้ำช้ำวิญญาณ์
เฝ้าคิดถึงเรื่อยมาน้ำตาริน
ยังจดจำคำมั่นเมื่อวันก่อน
ภาพความหลังสะท้อนย้อนถวิล
ตาประสานหวานซึ้งตรึงดวงจินต์
ชั่วฟ้าดินรักมั่นมิผันแปร
ความรักเอยเคยชื่นกลายขื่นขม
ความรักล่มจากไปใจเป็นแผล
เหลือเพียงภาพคราบหลังฝังดวงแด
กลายเป็นแค่อดีตคอยกรีดใจ
มีงามงอนเคียงใกล้สุขใจหนา
เฝ้าอิงแอบแนบซบมองสบตา
ทุกเวลาละมุนอบอุ่นทรวง
เดินเกี่ยวก้อยร้อยเรียงยืนเคียงข้าง
บนเส้นทางมีเจ้าคอยเฝ้าห่วง
ทุกคืนวันนั้นอยู่เป็นคู่ควง
ฝนหล่นร่วงหนาวร้อนมิคลอนคลาย
รักวันวานหวานซึ้งตราตรึงจิต
ชื่นเชยชิดไม่นานพานสลาย
ดวงชะตามาพรากจากกลับกลาย
ต้องแยกย้ายเหินห่างจำร้างลา
สุดปวดร้าวหนาวเหน็บแสนเจ็บนัก
โอ้ความรักจากไปใจโหยหา
ทุกวันคืนกลืนกล้ำช้ำวิญญาณ์
เฝ้าคิดถึงเรื่อยมาน้ำตาริน
ยังจดจำคำมั่นเมื่อวันก่อน
ภาพความหลังสะท้อนย้อนถวิล
ตาประสานหวานซึ้งตรึงดวงจินต์
ชั่วฟ้าดินรักมั่นมิผันแปร
ความรักเอยเคยชื่นกลายขื่นขม
ความรักล่มจากไปใจเป็นแผล
เหลือเพียงภาพคราบหลังฝังดวงแด
กลายเป็นแค่อดีตคอยกรีดใจ
ความรักลา มาร้าง จางห่างหาย
เจ็บเจียนตาย วายวาง หมดทางไหม
เคยเคียงข้าง เคล้าคลอ หยอกล้อไป
บัดนี้หนี เร็วไว ไกลริบตา
เดินเกี่ยวก้อย ชะม้อยตาม วาบหวามนัก
แม้รสรัก ปักจิต ปิดปกหน้า
ยังอาวรณ์ ร้อนทรวง ห่วงเรื่อยมา
เฝ้าเพ้อหา อุราไหว ใจปรวนแปร
จากวันวาน ผ่านไป ใจเริ่มท้อ
รักเกิดก่อ ต่อเติม เพิ่มได้แน่
แต่ความหึง หวงห่วง ตามทวงแจ
กลับกลายแพ้ พังยับ เกินรับทัน
แม้เฝ้าตาม ถามถึง ดึงไม่ไหว
สงสารใจ เจ็บจน ทนหวาดหวั่น
เคยหวานชื่น กลืนกล้ำ ช้ำจาบัลย์
เดินมาถึง ทางดัน ไร้มั่นคง
ความรักเอย เคยหวาน ปานน้ำอ้อย
กลับกลายกร่อย ถอยลด หมดไหลหลง
เสียดายด้วย ช่วยไม่ได้ ใจปลดปลง
ชาตินี้คง ต้องจำจาก ซากรักลวง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
