ชีวิตโลดแล่นไป ไร้จุดหมาย
รับความรู้สึกเดียวดาย คล้ายสิ้นหวัง
ช่วงจังหวะชีวิตผิดพลาดพัง
ประหนึ่งดังคลื่นโหมสาดพัดกระเซ็น
เก็บความชอกช้ำหมองหม่นระคนไหม้
อยากระบายสู่ใครให้ได้เห็น
ก็อย่างน้อยมีคนหนึ่งซึ่งได้เป็น
กับทุกข์เข็นเย็นย่ำจนค่ำไป
จึงไม่อยากให้ใครมาสงสาร
แค่ต้องการมีบ้านเจือจารได้
จะระบายความทุกข์จากหัวใจ
เพื่อใครใครรับรู้มีอยู่จริง
เป็นสุขใจเมื่อได้เจอพักบ้านนี้
ชุบชีวีหมองเศร้าเคล้าทุกสิ่ง
ยามทดท้อพอใจได้พักพิง
จะหยุดนิ่งใช้เวลา..รักษาใจ
"บ้านที่มีแต่ความอบอุ่น"
blues..