ขอเป็นครุฑยุดแย่งสำแดงหวง
กลัวถูกลวงดวงสุดาพาหุนหัน
น้องยังน้อยร้อยเหลี่ยมหรือเทียมทัน
หลอกแจ่มจันทร์นั้นช้ำระกำทรวง
อันคนธรรพ์นั้นรพีควรหนีห่าง
ชอบทิ้งขว้างร้างจิตไม่คิดหวง
เสียงโจษจันลั่นอึงซึ่งคำลวง
ดังหนักหน่วงห่วงน้องจะหมองมน...
" บูรพ์ "
มีพี่เฝ้า ห่วงใย ใจหายเจ็บ
ที่อักเสบ เป็นแผล แม้สับสน
ได้น้ำคำ ปลอบใจ ไร้กังวล
น้องหน้ามน คลายเศร้า เหงาฤดี
ทั้งคนธรรพ์ ทั้งครุฑ น้องนุชชอบ
จิตแผ่มอบ ตอบกลับ รับสุขี
ที่มีจิต เมตตา คิดปรานี
เอื้ออารี ทุกครั้ง ยามนั่งซึม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
