เป็นเรื่องราว เบาบ้าง บางพลั้งเผลอ
เป็นเรื่องฝัน เพ้อเจ้อ ละเมอหน่าย
เป็นเรื่องเท็จ ยกเล่า ตอนเมามาย
เป็นเรื่องร้าย หลายที ที่นิยม
ก็เล่าไป เรื่อยเปื่อย เหนื่อยหยุดพัก
ก็เล่าตาม สลัก ปักใจข่ม
ก็เล่าหลาก ลีลา และอารมณ์
ก็เล่าเมื่อ ทุกข์ตรม ขมขื่นทรวง
แต่ที่จริง หญิงเล่า เอาสนุก
เพราะชีวิต นั้นทุกข์ เกือบทุกช่วง
ต้องกล้ำกลืน ฝืนหม่น ทนแดดวง
น้ำตาร่วง ทุกวัน แสนหวั่นใจ
ด้วยว่าขาด ใครแล แย่แท้หนอ
ขาดคนคอย พะนอ ท้อแค่ไหน
ขาดหลักยึด ไม้เลื้อย เหนื่อยฤทัย
ขอได้ไหม คนดี ที่ต้องการ
พันทอง