แว่ว- ลำนำ คำร้อย ถ้อยคิดถึง
หวาน -ตราตรึง ซื้งใน หทัยเผย
ขาน -อักษร กลอนกานท์ รำพันเปรย
ขับ- กรองร้อย เฉลย เอ่ยสำนวน
รับ- คำร้อย ถ้อยหวาน ที่สาส์นส่ง
รู้- ว่าคง อาลัย ใคร่คืนหวน
ด้วย -สัมพันธ์ มั่นหมาย ไม่แปรปรวน
ใจ -ยังครวญ คำนึง คิดถึงกัน
ระยะทาง กางกั้น ทำหวั่นไหว
กลัวหัวใจ พ่ายแพ้ กลายแปรผัน
ด้วยความห่าง วางไว้ ในสัมพันธ์
เมื่อผ่านวัน เวลา พาคำนึง
มีแต่ถ้อย ร้อยกานท์ เป็นสาส์นส่ง
ว่าดำรง คงย้ำ คำคิดถึง
กระแสจิต ติดบ่วง ห้วงคำนึง
คนเคยซึ้ง ตรึงอยู่ มิรู้คลาย
ส่ง- ลำนำ คำร้อย ถ้อยห่วงหา
กานท์-นำพา คราห่าง อย่าร้างหาย
ขาน –วลี มีฝัน สู่บั้นปลาย
ขับ- สิ่งหมาย ในรัก ฝากถึงเธอ
ให้- เห็นความ คิดถึง คะนึงหา
เธอ-มีค่า สำคัญ มั่นเสมอ
รับ- ด้วยรัก มากล้น ดลพบเจอ
รู้-ว่าเธอ คนใช่....ที่ใฝ่ปอง..
“สุนันยา”
แม้นฟากฟ้าชลาสินธุ์แผ่นดินกั้น
กีดเธอฉันนั้นต่างห่างเป็นสอง
ไม่อาจแลชะแง้หาเพียงตามอง
แต่ใจของน้องพี่นี้ชิดกัน
ต่างมอบใจให้กันแทนขวัญจิต
รักลิขิตสนิทแท้มิแปรผัน
น้ำหมึกใจใช้ร่ำแทนจำนรรจ์
ครวญรำพันฉันถ้อยกว่าร้อยพัน
ถึงแสนไกลใยสวาทใช่ขาดสิ้น
จิตถวิลบินลอยหากลอยขวัญ
กระซิบคำรำพึงส่งถึงกัน
จะรักมั่นสัญญาชั่วฟ้าดิน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
