สิ้นละมุน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 08:07:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: สิ้นละมุน  (อ่าน 4912 ครั้ง)
ดุลย์ ละมุน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 342
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 486


กลั่นอักษร หมายอ้อนเธอ


« เมื่อ: 16 สิงหาคม 2012, 02:30:PM »

.....โอ้อกเอ๋ย
ใจเจ้าเอย เคยแนบ แอบจอมขวัญ
ก่อนมีเจ้า เคล้าควง ดวงชีวัน
เฝ้ารำพัน ฝันพร่าง อยู่ข้างเคียง

เจ้าคงสิ้น กลิ่นซึ้ง รำพึงรส
คงลืมหมด พจน์เย้า กระเซ้าเสียง
จึงแรมร้าง ห่างไกล หนอใจเอียง
เหลือไว้เพียง เตียงเศร้า ขาดเจ้าครอง

วิมานน้อย คล้อยจาก เพียงซากฝุ่น
สิ้นละมุน อุ่นไอ ใจกลัดหนอง
รอยอาลัย ไหม้ช้ำ เข้าจำจอง
เคยสมปอง หมองเศร้า ช้ำเฝ้าแทน

ดูรูปเก่า เราเคย กอดเกยข้าง
ต้องไกลห่าง ด่างพร้อย เพียงรอยแขน
ทิ้งพี่ช้ำ ย่ำยี จนบี้แบน
ให้ปวดแสน แน่นอก ฟกอุรา

เหมือนกรรมเก่า เย้าแหย่ ให้แดบิ่น
ขาดยุพิน สิ้นสวาท วาสนา
ช่างรวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บวิญญา
ตราบชาติหน้า ข้าคง มิหลงลืม
 ลาตายดีกว่าตู

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, panthong.kh, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, คารมจมโคลน, สุนันยา, Prapacarn ❀, เมฆา..., D, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s