ปีสามห้า อาถรรพ์ อันใดหนอ
หรือทัณฑ์ถ่อ ปลิดปลง จากองค์ไหน
ต้องชาวโลก โศกช้ำ ระกำใจ
ด้าวแดนใด ทุกข์ยาก ลำบากกิน
ปีก่อนฝน หล่นฟ้า ท่วมพาพัด
เกิดวิบัติ ยาวนาน ทุกฐานถิ่น
บ้านสลาย ตายล่ม ลงจมดิน
รู้ยลยิน ร่ำไห้ ไปทั้งเมือง
รีบฟื้นฟู กู้ป่า ไร่นาสวน
เพาะปลูกพรวน แทนคืน ต้นยืนเขือง
เสาะหยิบยืม ลืมตา คราฝืดเคือง
หวังปลดเปลื้อง หนีสิน เหลือกินพอ
ยกมือป้อง มองฟ้า หาเมฆฝน
ยอเบื้องบน โปรดอวย ช่วยบ้างพ่อ
ยืนอาบแดด แผดจ้า น้ำตาคลอ
น้ำในบ่อ เหือดแห้ง แล้งกระจาย
ผักสวนครัว รั้วไต่ ใบเริ่มเหี่ยว
น้ำอย่างเดียว ประทัง ยังมิสาย
เกินห้าวัน ทันเปล่า คงเฉาตาย
ข้าวใบลาย ดินแตก แยกเป็นทาง
ซ่อมฝายพัง พนังขาด อาจไม่เสร็จ
น้ำนับเม็ด เจือโคลน ติดก้นอ่าง
ขอฝากฝัง ครั้งท้าย ก่อนวายวาง
คิดถึงบ้าง หากรัก สักนาที
รพีกาญจน์ 59