คิดถึงจังนั่งเฝ้า รอคอย
ใจหม่นทนจนหงอย หนักเข้า
จ้องมองสองตาลอย คอยเหม่อ
ฤๅรักจักซึมเศร้า หลอกให้หลงคอย(๔๘๒)
คร่ำครวญหาแต่เช้า ยันเย็น
เหนื่อยหน่ายคล้ายลำเค็ญ ยิ่งแล้
จำจักตัดไหงเป็น ดังเก่า
ฝืนทนบ่นเหนื่อยแท้ แต่ต้องสู้ไป(๔๘๓)
อยากให้เขาอยู่ใกล้ ชิดจัง
เรื่องใหญ่ยังมีหวัง เสร็จได้
นี่เราอยู่เดียวดัง เก็บกด
ขาดคู่คิดหมองไหม้ เจ็บเจ้าเจียนตาย(๔๘๔)
ขอพี่ชายอย่าร้าง แรมรา
ประหนึ่งขึงชีวา แน่นไว้
จะคลายลงคงช้า เป็นแน่
หากพี่นั้นช่วยไซร้ คงได้เจอกัน(๔๘๕)
เมื่อถึงวันมั่นไว้ ในทรวง
เก็บกักรักมาตวง แนบข้าง
สัญญาว่าไม่ลวง ไม่หลอก
รอรักมาร่ามสรั้าง ตราบนี้นิรันดร์(๔๘๖)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
