ตะวันยอ แสงทอง จ้องลาลับ
สกุณา บินกลับ ลับเวหา
ทิวสนเอน ไกวแกว่ง แยงภนา
ได้เวลา จวนค่ำ แสนรัญจวน
มองขุนเขา เงาเงื่อม เลี่อมไศล
ตะวันใกล้ หล่นลง หลงไห้หวน
คะนึงเนา แนบชิด สนิทนวล
จิตปั่นป่วน ครวญคร่ำ ร่ำพิไร
เสียงเพลงขลุ่ย แว่วมา อุราร้าว
เจ็บใจราว ดวงแด แย่เสียใหญ่
ยิ่งโหยหา ยิ่งห่าง เคว้งคว้างใจ
จนฤทัย กลืนกล้ำ ช้ำทุกคืน
โดนพี่บูรพ์ปาดจ้า
ผีตากผ้าอ้อมย้อมฟ้าเหลือง
ดวงวันเบื้องบนเยื้องรังเรืองรื่น
ช่วงฟากดับสลับสีที่กลับกลืน
ประดับวาดดาษดื่นผืนนภา
ผ่าวฟากผากผาระย้าระยับ
ขานขับอัสดงตรงทิศา
วิหคผินบินกลับไปลับตา
สกุณาขับขานตำนานไพร
เสียงขลุ่ยหวนทวนลมลงพรมเรื่อ
วะแว่วเมื่อเจือพรากจากไศล
อัสดงอัศจรรย์ลงทันใด
เอ๊ะนั่นใครทรงควายรำบายเพลง ฯ
ก้าวแรกฯ...
ดวงวันเบื้องบนเยื้องรังเรืองรื่น
ช่วงฟากดับสลับสีที่กลับกลืน
ประดับวาดดาษดื่นผืนนภา
ผ่าวฟากผากผาระย้าระยับ
ขานขับอัสดงตรงทิศา
วิหคผินบินกลับไปลับตา
สกุณาขับขานตำนานไพร
เสียงขลุ่ยหวนทวนลมลงพรมเรื่อ
วะแว่วเมื่อเจือพรากจากไศล
อัสดงอัศจรรย์ลงทันใด
เอ๊ะนั่นใครทรงควายรำบายเพลง ฯ
ก้าวแรกฯ...