กุหลาบแดงดอกนี้พี่มอบให้
จากดวงใจคนจนที่ทนเศร้า
มอบให้น้องเนื้อแน่นแทนลำเนา
ว่าสองเรารักแท้มอบแก่กัน
แม้กุหลาบโรยร่วงแต่ทรวงพี่
ก็ยังมีใจตรงและคงมั่น
แม้ตัวพี่ห่างหายไปหลายวัน
ความสัมพันธ์แห่งใจยังใกล้เธอ
ยังจำกลิ่นกุหลาบกำซาบซ่าน
ยังจำลานสองเราจากเงาเผลอ
นั่งพูดคุยเคียงกันวันแรกเจอ
พี่เสนอเจ้าสนองยามต้องการ
กุหลาบแดงแรงฤทธิ์สะกิดรัก
สองประจักษ์ใจจริงทั้งกิ่งก้าน
ความรักเอ๋ยเคยท้อทรมาน
ก็หอมหวานซ่านทรวงทุกช่วงตอน
กุหลาบแดงดอกนี้สุดที่รัก
พี่ขอปักสลักใจมิไถ่ถอน
มอบให้ยามนิทราอย่างอาวรณ์
ขอบังอรฝันดีถึงพี่ชาย
“ไพร พนาวัลย์”