.jpg)
๐ ซุ้มกุหลาบของพี่มิมีให้
ซุ้มกระบี่ก็ไร้ไกลห่างเหิน
ซุ้มงานแต่งเล่านางก็ห่างเกิน
ซุ้มเดียวที่เรียนเชิญ..คือน้ำตา
๐ สายฝนพร่ำร่ำไห้เคล้าไอฝน
มองหมอกหม่นมานหมางหว่างทิวผา
มีเพียงเสียงฝนพรมลมพัดพา
ให้หนาวหน่วงอุราเจียนบ้าบอ
๐ น้ำตาตกตามฝนหล่นรินร่ำ
ซากกุหลาบกลีบดำเปียกช้ำหนอ
แอบทับไว้แต่วันเคยปั่นทอ
สายใยรักร่วมก่อ..แต่ปีกลาย
๐ เป็นกุหลาบดอกเดียวที่เหนี่ยวรั้ง
เป็นพลังแห่งนิยามและความหมาย
เป็นดั่งใจ แทนใจจากใจชาย
ที่มิเคยเสื่อมคลายสลายลง
๐ มาบัดนี้กุหลาบ..เข็ดหลาบช้ำ
ตกระกำกลีบแห้งไร้แรงส่ง
สิ้นนิยามความเอ๋ยเคยดำรง
เปื่อยเป็นผงผิดแผกแตกลงดิน
๐ ครั้นจะเก็บกลีบไว้อาลัยรัก
ก็น้อยเกินจะกักตักตวงสิ้น
จำต้องปล่อยตามฝนหล่นหลั่งริน
พร้อมเศษจินต์ ผ่านพุ่ม..ซุ้มน้ำตา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
