ดุจว่าคืนฝนพรำ..จักทำพิษ
โดยประดิษฐ์ภาพที่มีคนหวง
จากที่เก็บยักยอกไว้ซอกทรวง
ก็ฟุ้งฟูสู่ห้วงภาพลวงตา
มิทันไรแสงอุ่นอรุณภพ
ส่องกระทบภาพฝันให้สั่นพร่า
พริบ.!ก็เลือนลับหาย..ไร้คำลา
..ให้โหยรอยนิทรา..สุดอาลัย
โดยประดิษฐ์ภาพที่มีคนหวง
จากที่เก็บยักยอกไว้ซอกทรวง
ก็ฟุ้งฟูสู่ห้วงภาพลวงตา
มิทันไรแสงอุ่นอรุณภพ
ส่องกระทบภาพฝันให้สั่นพร่า
พริบ.!ก็เลือนลับหาย..ไร้คำลา
..ให้โหยรอยนิทรา..สุดอาลัย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
