ยิ่งใหญ่กว่านภา เทียบได้
หาคนรักเสน่หา บริสุทธิ์
เพียงหนึ่งแม่เราไซร้ ซบซ้อนป้อนปรุง
มุ่งไขว่คว้าเด่นด้วย ความฝัน
แก่งแย่งแข่งขันกัน ชนะแล้ว
เจริญรุ่งโรจน์รวยวัน สำเร็จ
โปรดอย่าลืมหญิงแก้ว กลั่นเกื้อกอปรชนม์
เพียงแม่ยลลูกยิ้ม กลับมา
เพียงนึกถึงเมื่อครา ลื่นล้ม
เพียงถามไถ่เวลา เจ็บป่วย
เพียงยื่นมือน้อมก้ม กราบไหว้ยามชรา
ว่ากตัญญูแด่ผู้ มีคุณ
โดยเฉพาะพ่อแม่บุญ เกริกฟ้า
ตกน้ำไม่ไหลหมุน บุญโอบ
ไฟมิอาจผลาญท้า มนุษย์ผู้รู้คุณ
(อีกบทหนึ่งน้องลองพยายามดูนะครับ น่าจะพอเป็นแนวทางให้ได้ครับ แล้วว่างๆลองเข้ามาฝึกกับพี่ๆเขานะครับ เดี๋ยวถ้าพี่แต่งต่อจนจบ เดี๋ยวจะมีเพื่อนๆบางท่านมาว่าพี่ได้ ลองศึกษาดูแล้วจะรู้ว่าภาษาไทยสนุกมาก หากมารู้เมื่อแก่เหมือนพี่ แล้วจะเสียดาย)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
