ชอบ : ทุกสิ่ง : ที่เป็นเธอ
คุณทำให้ใจคุ้นอบอุ่นนัก
เฝ้าทายทักรักปันถึงฉันเสมอ
ยื่นรักมอบตอบซึ้งพึงละเมอ
สุขปริ่มเอ่ออาบอิ่มด้วยยิ้มงาม
ดอกกุหลาบฉาบแดงแฝงสีหวาน
ยื่นให้พานขานคำเฝ้าพร่ำถาม
ทุกข์-สุขดิบหยิบยื่นรื่นใจความ
ทำให้ได้ไหวหวามเมื่อยามพบ
ชอบแววตาครามองต้อง-เพ่งพิศ
หวั่นไหวจิตติดตรึงซึ้งประสบ
ใจสะเทือนเลื่อนลั่นหวั่นคราพบ
ยากจะกลบเกลื่อนแท้แดหวั่นรวน
ชอบรอยยิ้มกริ่มอุ่นละมุนแสน
อาบอิ่มแกนแล่นขั้วหัวใจผวน
ยามพร่ำถามหวามหวิวฉิวจิตครวญ
แอบรัญจวนเขินอายเมื่อพรายคำ
ชอบทุกส่วนอวลรักคุณจักมอบ
ทุกอย่างตอบชอบซึ้งคะนึงพร่ำ
หวานนักหวานซ่านงามความทรงจำ
แสนชื่นฉ่ำเฉิดฉินดังพิณเพลง...
เฝ้าทายทักรักปันถึงฉันเสมอ
ยื่นรักมอบตอบซึ้งพึงละเมอ
สุขปริ่มเอ่ออาบอิ่มด้วยยิ้มงาม
ดอกกุหลาบฉาบแดงแฝงสีหวาน
ยื่นให้พานขานคำเฝ้าพร่ำถาม
ทุกข์-สุขดิบหยิบยื่นรื่นใจความ
ทำให้ได้ไหวหวามเมื่อยามพบ
ชอบแววตาครามองต้อง-เพ่งพิศ
หวั่นไหวจิตติดตรึงซึ้งประสบ
ใจสะเทือนเลื่อนลั่นหวั่นคราพบ
ยากจะกลบเกลื่อนแท้แดหวั่นรวน
ชอบรอยยิ้มกริ่มอุ่นละมุนแสน
อาบอิ่มแกนแล่นขั้วหัวใจผวน
ยามพร่ำถามหวามหวิวฉิวจิตครวญ
แอบรัญจวนเขินอายเมื่อพรายคำ
ชอบทุกส่วนอวลรักคุณจักมอบ
ทุกอย่างตอบชอบซึ้งคะนึงพร่ำ
หวานนักหวานซ่านงามความทรงจำ
แสนชื่นฉ่ำเฉิดฉินดังพิณเพลง...
คือว่ามีเรื่องอยากจะถามค่ะ แบบว่า "กลอนวัยรุ่นมันเป็นอย่างไรคะ?" อ่อ ตั้งคำถามกับตัวเองแล้วก็เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาค่ะ อันนี้ถือว่าวัยรุ่นไหมคะ? สงสัยค่ะแล้วกลอนวัยรุ่นเป็นเป็นอย่างไร แล้วตอนนี้หนูเขียนกลอนวัยอะไรงงเลยค่ะ ตั้งคำถามให้ตัวเองสงสัย แล้วแบบนี้ถือว่าเป็นกลอนวัยรุ่นไหมคะเนี่ย พยายามสุดชีวิตแล้วแต่มันก็งงกลอนวัยรุ่นมันเป็นอย่างไรกันคือประเด็นนะคะอยากถามว่า(อยากได้คำตอบมากเลยค่ะ)
"กลอนวัยรุ่นมันเป็นอย่างไรคะ?"