บางช่วงเหนื่อย-เมื่อยล้า เกินถาโถม
หลากเรื่องโหมโรมรุกบุกสาสม
นั่งอ่อนแรงแสงสลัวตัวระบม
ลำคอขม ข่มสะท้อนอ่อนระทวย
สมองติดคิดตันฝันสะดุด
ทรงกายทรุดปุดปนดังคนป่วย
ลมหายใจไอร้อนอ่อนระรวย
ปิ้มจะม้วยด้วยล้าระอาตน
เหมือนท้อแท้แก่ขวากมากเหลี่ยมแหลม
หลากเรื่องแซมแถมถากจนมากหม่น
นี่ละหรือชีวิต-ลิขิตคน
ไยยับย่นยู่เยินเกินประคอง
จึงบางช่วง ขับขานเหมือนนานเนิ่น
จึงบางช่วง ก้าวเดินเกินสนอง
ปลอบใจตน ทนต่อ..ขอรับรอง
ปลอบใจตน หม่นหมอง-รับรองคลาย
แต่ก็นานเนิ่นนับกับความหวัง
แต่ก็ชังวาสนาพาสลาย
แต่ก็ยังคงเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
แต่ก็ยัง..ต้องตาย..คล้ายไม่นาน..
ช่วงเวลา-ลาลับกับขอบฟ้า
กลับคืนมา วันใหม่ ให้ขับขาน
ช่วงชีวิต-ลิขิตฟ้า ลับลากาล
ไม่คืนหวาน ผ่านไป..ไกลลับเลือน..
หลากเรื่องโหมโรมรุกบุกสาสม
นั่งอ่อนแรงแสงสลัวตัวระบม
ลำคอขม ข่มสะท้อนอ่อนระทวย
สมองติดคิดตันฝันสะดุด
ทรงกายทรุดปุดปนดังคนป่วย
ลมหายใจไอร้อนอ่อนระรวย
ปิ้มจะม้วยด้วยล้าระอาตน
เหมือนท้อแท้แก่ขวากมากเหลี่ยมแหลม
หลากเรื่องแซมแถมถากจนมากหม่น
นี่ละหรือชีวิต-ลิขิตคน
ไยยับย่นยู่เยินเกินประคอง
จึงบางช่วง ขับขานเหมือนนานเนิ่น
จึงบางช่วง ก้าวเดินเกินสนอง
ปลอบใจตน ทนต่อ..ขอรับรอง
ปลอบใจตน หม่นหมอง-รับรองคลาย
แต่ก็นานเนิ่นนับกับความหวัง
แต่ก็ชังวาสนาพาสลาย
แต่ก็ยังคงเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
แต่ก็ยัง..ต้องตาย..คล้ายไม่นาน..
ช่วงเวลา-ลาลับกับขอบฟ้า
กลับคืนมา วันใหม่ ให้ขับขาน
ช่วงชีวิต-ลิขิตฟ้า ลับลากาล
ไม่คืนหวาน ผ่านไป..ไกลลับเลือน..
"บ้านริมโขง"
๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๕
เป็นอะไร หรือเปล่า เล่าพี่จ๋า
จึงขมพล่า หน้าหมอง ร้องหาเพื่อน
ขมเป็นยา หนาพี่ เขามีเตือน
ถึงจะเฝื่อน ฝาดบ้าง บางครั้งครา
จงใจเย็น เถิดหนอ อย่าท้อทุกข์
ไฟโหมลุก มอดดับ กลับตรงหน้า
อย่าหมองหม่น เลยเจ้า เศร้าอุรา
น้องนี้มา ปลอบปลุก จงสุขใจ
ชีวิตคน ล้วนเป็น เฉกเช่นนี้
มีทั้งดี เลวทราม อย่าหวามไหว
หลังม่านหมอก แจ่มกระจ่าง ทางยาวไกล
ก้าวต่อไป อย่าหวั่น ให้มั่นคง
ถึงจะนาน เพียงใด ใจต้องสู้
ให้เขารู้ สู้ได้ ไม่ไหลหลง
ยังมีน้อง คนนี้ ที่ซื่อตรง
จะยืนยง เคียงข้าง ไม่ร้างลา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
