อย่าโศกเศร้า ไปเลย นะเชยชื่น
แม้วันคืน ล่วงลับ กลับแหนหวง
หนึ่งฤทัย คนเดียว อย่าเปลี่ยวทรวง
แม้กาลล่วง นานเนิ่น ไม่เกินคอย
ถ้ารักน้อง ปองนุช สุดสวาท
มองนภา ดารดาษ สุดวาดสอย
แสงระยิบ ระยับ จับใจพลอย
ว่าน้องน้อย ยิ้มให้ ในเงาจันทร์
ทนรอหน่อย ไม่นาน อย่าพานหน่าย
รักไม่คลาย คลอนลง ยังคงมั่น
ตราบอาทิตย์ ยังอยู่ คู่ผ่องพรรรณ
ไม่มีวัน ผันแปร อย่างแน่นอน
จงเชื่อใจ ในรัก ภักดีอยู่
ยังชื่นชู คู่ขวัญ ฝันกอดหมอน
ทุกราตรี สองเรา เฝ้าอาวรณ์
จะรีบกลับ ไปอ้อน ก่อนหนาวนี้
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
