บางช่วงเหนื่อย-เมื่อยล้า เกินถาโถม
หลากเรื่องโหมโรมรุกบุกสาสม
นั่งอ่อนแรงแสงสลัวตัวระบม
ลำคอขม ข่มสะท้อนอ่อนระทวย
สมองติดคิดตันฝันสะดุด
ทรงกายทรุดปุดปนดังคนป่วย
ลมหายใจไอร้อนอ่อนระรวย
ปิ้มจะม้วยด้วยล้าระอาตน
เหมือนท้อแท้แก่ขวากมากเหลี่ยมแหลม
หลากเรื่องแซมแถมถากจนมากหม่น
นี่ละหรือชีวิต-ลิขิตคน
ไยยับย่นยู่เยินเกินประคอง
จึงบางช่วง ขับขานเหมือนนานเนิ่น
จึงบางช่วง ก้าวเดินเกินสนอง
ปลอบใจตน ทนต่อ..ขอรับรอง
ปลอบใจตน หม่นหมอง-รับรองคลาย
แต่ก็นานเนิ่นนับกับความหวัง
แต่ก็ชังวาสนาพาสลาย
แต่ก็ยังคงเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
แต่ก็ยัง..ต้องตาย..คล้ายไม่นาน..
ช่วงเวลา-ลาลับกับขอบฟ้า
กลับคืนมา วันใหม่ ให้ขับขาน
ช่วงชีวิต-ลิขิตฟ้า ลับลากาล
ไม่คืนหวาน ผ่านไป..ไกลลับเลือน..
หลากเรื่องโหมโรมรุกบุกสาสม
นั่งอ่อนแรงแสงสลัวตัวระบม
ลำคอขม ข่มสะท้อนอ่อนระทวย
สมองติดคิดตันฝันสะดุด
ทรงกายทรุดปุดปนดังคนป่วย
ลมหายใจไอร้อนอ่อนระรวย
ปิ้มจะม้วยด้วยล้าระอาตน
เหมือนท้อแท้แก่ขวากมากเหลี่ยมแหลม
หลากเรื่องแซมแถมถากจนมากหม่น
นี่ละหรือชีวิต-ลิขิตคน
ไยยับย่นยู่เยินเกินประคอง
จึงบางช่วง ขับขานเหมือนนานเนิ่น
จึงบางช่วง ก้าวเดินเกินสนอง
ปลอบใจตน ทนต่อ..ขอรับรอง
ปลอบใจตน หม่นหมอง-รับรองคลาย
แต่ก็นานเนิ่นนับกับความหวัง
แต่ก็ชังวาสนาพาสลาย
แต่ก็ยังคงเปลี่ยวอย่างเดียวดาย
แต่ก็ยัง..ต้องตาย..คล้ายไม่นาน..
ช่วงเวลา-ลาลับกับขอบฟ้า
กลับคืนมา วันใหม่ ให้ขับขาน
ช่วงชีวิต-ลิขิตฟ้า ลับลากาล
ไม่คืนหวาน ผ่านไป..ไกลลับเลือน..
"บ้านริมโขง"
๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๕