เมื่อวานนี้มีโอกาสยุรยาตรเที่ยว
จังหวัดเดียวคุ้มค่าเวลาเสีย
แม้จะเหนื่อยเมื่อยขาและล้าเพลีย
ยิ้มระเหี่ยบางครั้งก็ยังดี
ในโครงการทำบุญถึงเก้าวัด
ปฏิบัติราชกุศลผลวิถี
"วัดเชิงท่า" "ท่าการ้อง" "กษัตราธิราชฯ" มี
"วัดพนัญเชิง" วานนี้มีฝนปรอย
"วัดใหญ่ชัยมงคล" คนล้นหลาม
ก๋วยเตี๋ยวชามสั่งมาตาละห้อย
ก๋วยเตี๋ยวไยใจดำน้ำแสนน้อย
แถมกระจ้อยจิริดติดก้นชาม
วัดต่อไปไม่ช้า "วัดธรรมิกรราช"
ไก่เกลื่อนกลาดมากมีที่สนาม
รูปปั้นเล็กกลางใหญ่ให้สีงาม
จึงสอบถามความดูรู้เข้าใจ
"วัดสุวรรณดารารามวรวิหาร"
นมัสการหลวงพ่อทองมองภาพใหญ่
ประวัติของพระนเรศวรประมวลไว้
มีคราบไคลน้ำท่วมเห็นเป็นไม่น้อย
"วัดหน้าพระเมรุราชิกาฯวรวิหาร"
พระพุทธนิมิตพิชิตมารได้ยินบ่อย
มีอายุประมาณกว่าห้าร้อย
เป็นวัดเดียวพม่าถอยไม่ทำลาย
วัดที่เก้าเคยมีข่าวปรากฏสื่อ
วัดนี้ชื่อ "วรเชต" เชษฐาหมาย
ว่ากันว่าเก็บกระดูกของคนตาย
สมเด็จพระฯพี่ชายพระเอกาฯ
เสร็จไหว้พระเก้าวัดตัดไม่ได้
จะต้องไปเที่ยวเดินเพลินหรรษา
ตลาดน้ำที่ชื่อ"อโยธยา"
เที่ยวถามหาซื้อขนมเดินงมทาง
"ขนมพระอาทิตย์" มิตรกลอนเคยซื้อฝาก
อร่อยมากอยากซื้อกินเองบ้าง
เดินวนไปวนมาแข้งขากาง
ไม่เห็นวางร้านใดให้ซื้อเลย
ถามใครใครไม่รู้จักหักใจหยุด
ก้มหน้างุดเดินกลับ กลับต้องเฉย
อะไรนี่ตีกันพัลวันเลย
หากไม่เงยมีหวังล้มทั้งยืน
ถือเป็นการส่งแขกแปลกประหลาด
ในตลาดทะเลาะขว้างจานดื่น
ประทับใจเกินกว่าจะฮาครืน
หวังคงเป็นคนที่อื่น ใช่ "อยุธยา"
"กานต์ฑิตา"
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๕
สงสัยไม่ได้บอกเจ้าถิ่น จ้อง เจรียงคำ ทอฝัน สายใย ฉันเอง