ฝนตกหัวอกร้าว ทั้งดวง
หมองหม่นกลัวคนลวง แย่แท้
ยินเสียงบ่นล้นทรวง เจ็บจิต
หากรักชอบอย่าแพ้ ไขว่คว้ามาครอง
สุดเศร้านักรักนี้ โรยรา
นอนหลับกลับตื่นมา โศกซ้ำ
ใจคอยค่อยผวา หม่นหมก
ให้สะทกอกกล้ำ ดั่งน้ำตานอง
ฝนกระหน่ำอีกแล้ว ครวญคราง
เมฆหม่นบนหนทาง อย่างนี้
ชลนาอาบสองปราง เปียกแฉะ
มองไม่เห็นหลบลี้ ต่างช้ำเดียวดาย
รอฝนซาคงช้า เกินไป
ยิ่งหวั่นหวาดขาดฤทัย ไป่รู้
เหมือนดังดั่งรอใคร อิงแอบ
ปวดร้าวเขาเจ้าชู้ ปล่อยทิ้งเราตรม