✿..ผมสัญญา..✿

...เมื่อหลายปีก่อนแม่บอกผมว่าผมเป็นคนขยัน ช่วยเหลืองานบ้าน
ทำงานเก่งแถมสอบได้ที่ 1 ในห้องเรียน
แม่ให้รางวัลด้วยการซื้อแหวนทองให้
ถ้าจำไม่ผิดน่าจะสองสลึง
แม่บอกกับผมว่า ผมเป็นคนที่อยู่ใกล้กับอะไร ก็มักจะได้สิ่งนั้นเป็นความรู้เสมอ
แล้วเก็บเกี่ยวมาใช้ประโยชน์
ผมดูตัวเองไม่ออก แต่แม่ผมดูผมออก
วันหนึ่งเมื่อผมอยากรู้.. “พี่ปป+10 คืออะไรครับ”
“ครึ่งควบลูกคืออะไร”
“ลบ5คืออะไร ”
“อะไรคือท่านต่อ อะไรคือท่านรอง ”
“ก็ลองเล่นดูสิ จะได้รู้”
พี่ที่ให้ความรู้บอกผมแบบใจเย็น..
ผมเรียนรู้ได้ไม่ถึงเดือน ผมก็รู้หมดแบบแตกฉาน
แล้ววันหนึ่งเมื่อผมนั่งทานเย็นข้าวกับแม่
อยู่ๆแม่ก็ถามผมว่า
“มีอะไรก็เล่าให้แม่ฟังนะไม่ต้องโกหกแม่”
“เปล่านี่แม่ ไม่มีอะไร”
“ลูกใหญ่ไม่เคยโกหกแม่นี่นา”
พอแม่พูดคำนี้ น้ำตาผมก็ร่วงลงอาบแก้ม
แม่เห็นแหวนทองที่ผมใส่ซึ่งเป็นแหวนทองปลอม
ผมไปซื้อมาใส่แบบให้เหมือนแต่ก็ตบตาแม่ไม่ได้
ผมสารภาพกับแม่ว่าผมเสียบอล
แม่บอกว่าไปจำนำที่ไหน เดี๋ยวแม่ไปไถ่ให้
แม่พูดแบบนี้ยิ่งทำให้น้ำตาผมไหลรินอาบแก้มมากขึ้นไปอีก
“ผมขอสัญญากับแม่ว่าต่อไปนี้ผมจะไม่เล่นการพนันอีกแล้วครับแม่”
“ผมสัญญา”..
ผมสัญญากับแม่โดยไม่ต้องใช้ใบสัญญา หรือมีพยานเซ็นรับรู้แต่อย่างไร
ถ้าคุณไม่เชื่อ..คุณมาพนันกับผมไหม..?

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕✿
๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๔