หากชีวิตนั้นเทียบเปรียบเหมือนเหล้า
คงจะเมานอนกองถึงต้องหาม
ขาดสติขึ้นมาอาจปาชาม
เมาแล้วพล่ามไม่หยุดพูดทั้งวัน
เปรียบชีวิตเป็นน้ำหวานน่าทานกว่า
หิวขึ้นมาดื่มได้ดั่งใจฝัน
ผู้ใหญ่เด็ก เจ๊ก จีน ก็กินกัน
เป็นสีสันของชีวาน่าสุขใจ
ถ้าหาคนชี้ทางณัชว่างอยู่
เพราะรอบรู้ยิ่งเหลือทั้งเหนือใต้
ถนัดชี้แต่เขตประเทศที่ไทย
แต่ถ้าให้ไปนอก บอกว่าโน
--ณัชชา--
คงจะเมานอนกองถึงต้องหาม
ขาดสติขึ้นมาอาจปาชาม
เมาแล้วพล่ามไม่หยุดพูดทั้งวัน
เปรียบชีวิตเป็นน้ำหวานน่าทานกว่า
หิวขึ้นมาดื่มได้ดั่งใจฝัน
ผู้ใหญ่เด็ก เจ๊ก จีน ก็กินกัน
เป็นสีสันของชีวาน่าสุขใจ
ถ้าหาคนชี้ทางณัชว่างอยู่
เพราะรอบรู้ยิ่งเหลือทั้งเหนือใต้
ถนัดชี้แต่เขตประเทศที่ไทย
แต่ถ้าให้ไปนอก บอกว่าโน
--ณัชชา--
เพราะชีวิตติดหล่มเหมือนดมเหล้า
แต่ก็เข้าพรรษามานานโข
ทั้งเมาเหล้าเมารักจักผอมโซ
หาใครโอ๋ไม่ชัด แม้ ณัชชา
เธอเป็นหมอส่วนพี่นี้เหมือนมด
จะต้องลดน้ำหวานที่ผลาญพล่า
เหมือนความรักแสนหวานที่ผ่านมา
ต้องร้างลาเพราะเบาหวานจนซานซม
เอาขวดเก่าใส่น้ำหวานแล้วทานบ่อย
คงจะค่อยหายเมาจากเหล้าขม
จิบน้ำหวานวันละนิดไม่ติดลม
ประหนึ่งพรมน้ำคำที่ทำทาน
“ไพร พนาวัลย์”
แต่ก็เข้าพรรษามานานโข
ทั้งเมาเหล้าเมารักจักผอมโซ
หาใครโอ๋ไม่ชัด แม้ ณัชชา
เธอเป็นหมอส่วนพี่นี้เหมือนมด
จะต้องลดน้ำหวานที่ผลาญพล่า
เหมือนความรักแสนหวานที่ผ่านมา
ต้องร้างลาเพราะเบาหวานจนซานซม
เอาขวดเก่าใส่น้ำหวานแล้วทานบ่อย
คงจะค่อยหายเมาจากเหล้าขม
จิบน้ำหวานวันละนิดไม่ติดลม
ประหนึ่งพรมน้ำคำที่ทำทาน
“ไพร พนาวัลย์”