กว่าจะผ่านคืนค่ำอันหนาวเหน็บ
ใจที่เจ็บอยู่ก่อนให้กร่อนหาย
เหมือนคนเป็นที่เข็นมาเพียงกาย
แยกสลายหายไปในคืนเพ็ญ
เสียงโน๊ตเพลงบรรจงกรีดให้บาดลึก
ให้รู้สึกในรักแสนยากเข็น
จะเกิดก่อย่างไรใช่ประเด็น
เมื่อเธอเป็นเช่นเงายากเฝ้าตาม
ฟังเสียงกลองกระแทกใส่ใจแทบแหลก
เหมือนดึงแยกวิญญาณแล้วมัดหนาม
จับโยนใส่เตาเผาไฟลุกลาม
เมื่อหมดสิ้นคำถามเธอก็ไป
ปล่อยให้ฉัน"เฝ้ารออยู่เสมอ"
เมื่อยามเจอก็พร่ำเพ้อคอยผลักไส
ยื่นมือมอบ นรก ยัดอกใจ
เธอเผาไหม้พี่ด้วยไฟ..ที่เกลียดชัง
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมแจมครับ
blues