มีหลายครา ราหู ตรูเบียดบด
ให้กำสรด ทุรน จนเหลือข่ม
ผลตรากตรำ ทำงาน ถึงซานซม
เรียนอบรม วิชาญ บ้านกลอนไทย
ศศิธร อ่อนฉาย เมื่อปลายเช้า
รวิเร่า บังลับ ดับร้อนไหม้
อัสดง คงคู่ อยู่เคียงไป
นครชัย เงียบสนิท สู่นิทรา
ไม่ได้หนี อยู่นี่ไง
รพีกาญจน์ 59
แสงรพี คลี่ผ่าน ยังม่านเมฆ
ดั่งโดนเสก ให้ละลาย สดใสกว่า
ห่วงใยรัก ปักปัน ขวัญนภา
คือเคหา ของอาทิตย์ ชิดดาวเดือน
แสงสุรีย์ ทาทาบ ฉาบฟ้ากว้าง
จันทราบาง จางสนิท มืดมิดเหมือน
ฟ้ามิมี แขยาม ตะวันเยือน
มิลบเลือน จันทร์-รพี มีทุกวัน
ดั่งโดนเสก ให้ละลาย สดใสกว่า
ห่วงใยรัก ปักปัน ขวัญนภา
คือเคหา ของอาทิตย์ ชิดดาวเดือน
แสงสุรีย์ ทาทาบ ฉาบฟ้ากว้าง
จันทราบาง จางสนิท มืดมิดเหมือน
ฟ้ามิมี แขยาม ตะวันเยือน
มิลบเลือน จันทร์-รพี มีทุกวัน
ใครเขาจะรู้มั่งไหมอ่ะ
"ดิน"