คนหนึ่งเช่น เป็นฉัน นั้นได้ไหม
จะมอบใจ ใฝ่ฝัน มิปันสอง
รักยิ่งใหญ่ ใสจริง หญิงใคร่ปอง
อย่าสำรอง ใครเขา ให้เศร้ามาน
รังเกียจไหม ใจนี้ ที่เคยแหลก
ย่อยยับแยก แตกพลั้ง หวังสงสาร
ซมซวนเซ เหหัก รักร้าวราน
เวลากาล ผ่านพ้น จากคนลวง
จะเป็นเธอ ได้ไหม ให้หวั่นนัก
พร้อมจะรัก หรือไม่ ใจยังห่วง
เกรงน้ำคำ ฉ่ำหวาน สะท้านทรวง
แท้ทั้งปวง กลวงใน กลัวใจพัง
มิอยากเจ็บ อีกครั้ง ยั้งใจหน่อย
ใจดวงน้อย ครานี้ มีความหวัง
ให้รับปาก มั่นแท้ แลจริงจัง
ขอจีรัง อย่าจร เหมือนก่อนพอ
"ดิน"
ยอมรับว่าผิดไปแล้วแก้วตาเอ๋ย
อย่าได้เทียบเปรียบเปรยเลยพี่ขอ
นับแต่นี้จะทำดีมิรั้งรอ
ให้เพียงพอกับที่เจ้าเคยเศร้าตรม
หนึ่งในช่วงชีวิตมีผิดพลาด
แต่ไม่เคยคิดตัดขาดให้คาดขม
เพราะสัมพันธ์ไม่เคยหายกลายเป็นลม
กลับทับถมใจพี่นี้เรื่อยมา
เฝ้าคิดถึงคนึงหาแต่นวลน้อง
เป็นหนึ่งเดียวที่เกี่ยวข้องหมายปองหา
หากยังทำให้เจ็บปวดรวดอุรา
ขอพี่ยาคนนี้ถึงที่ตาย
รู้แล้วว่าไม่มีใครแทนน้องพี่
ดวงฤดี พี่ขออภัยถ้าไม่สาย
ไม่อยากให้น้องอยู่สู้เดียวดาย
พี่มีกายให้อิงแอบ..แนบนิรันดร์
blues
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
