เบื่อก็แต่..พี่หลับชัวร์..แต่หัวค่ำ
น้องหน้าคว่ำ..นอนตีสาม..ยามพี่ตื่น
แล้วเมื่อไหร่ ?..ได้ฝันรวม..ร่วมทั้งคืน
กลอนหวานชื่น..เขียนไม่จบ..ครบกระบวน
...อิอิ...
มิว
..........
ตัวพี่ชอบความจริงยิ่งกว่าฝัน
นัดพบกัน..ตีสี่..ที่ในสวน
น้องงัวเงียเพลียจังยังชิดชวน
สวรรค์อวลอบดินชื่นวิญญาณ์
ในความมืดและเปลี่ยวประเดี๋ยวกอด
ประเดี๋ยวสอดสนุกสุขหนักหนา
ประเดี๋ยวฟ้าสว่างกระจ่างตา
อนิจจา..นี่ใคร..มิใช่มิว
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
