เมื่อใจ ใฝ่หารัก เหมือนควักแจก
รักครั้งแรก แปลกนักหนา มากับฝน
ทุกวันนี้ ยังพรำ จำเฝินทน
ให้หมองหม่น จนระกำ ช้ำทรวงใน
ไม่วายคิด ถึงเขา แม้เราช้ำ
ยังจดจำ คืนนั้น ฉันจำได้
คืนที่เรา เสียสาว หนาวดวงใจ
น้ำตาไหล รินหลั่ง ขังกมล
คิดถึงเขา เราช้ำ น้ำตาพราก
เขาลาจาก จางหาย กับสายฝน
ปล่อยให้เรา เฝ้าระกำ ช้ำใจจน
กลายเป็นคน หงอยเหงา เจ้าน้ำตา
วอนขอเพียง วันนั้น วันสุดท้าย
วันที่หมาย มั่นใจ เอาไว้ว่า
เขาคงคิด ถึงฉัน หันกลับมา
วันฉันลา โลกลับ กับกองฟอน
ชลนา ทิชากร
รักครั้งแรก แปลกนักหนา มากับฝน
ทุกวันนี้ ยังพรำ จำเฝินทน
ให้หมองหม่น จนระกำ ช้ำทรวงใน
ไม่วายคิด ถึงเขา แม้เราช้ำ
ยังจดจำ คืนนั้น ฉันจำได้
คืนที่เรา เสียสาว หนาวดวงใจ
น้ำตาไหล รินหลั่ง ขังกมล
คิดถึงเขา เราช้ำ น้ำตาพราก
เขาลาจาก จางหาย กับสายฝน
ปล่อยให้เรา เฝ้าระกำ ช้ำใจจน
กลายเป็นคน หงอยเหงา เจ้าน้ำตา
วอนขอเพียง วันนั้น วันสุดท้าย
วันที่หมาย มั่นใจ เอาไว้ว่า
เขาคงคิด ถึงฉัน หันกลับมา
วันฉันลา โลกลับ กับกองฟอน
ชลนา ทิชากร
เมื่อมีชาย หมายมั่น แบ่งปันรัก
แทบเสียหลัก รักร้าว คราวถอดถอน
ให้ห่วงหา ยิ่งนัก รักจากจร
ยังอาวรณ์ ถึงอยู่ มิรู้คลาย
ยังนึกถึง รสรัก สลักแน่น
ไม่คลอนแคลน ลงไป ให้เบื่อหน่าย
ยังตราตรึง ซึ้งจิต แนบชิดกาย
ครวญถึงชาย ที่รัก เขาจากลา
พ่อรูปหล่อ ของฉัน หวั่นไหมหนอ
เคยพะนอ ต่อเติม เสริมดวงหน้า
รักครั้งแรก แทรกลึก นึกทุกครา
คล้ายดังว่า อยากครองครอบ มอบฤทัย
คงเป็นไป ไม่ได้ ในวันนี้
ปวดฤดี เจียนบ้า พาหวนไห้
คร่ำครวญถึง ที่สุด พูดจากใจ
แทบไม่ไหว ฤทัยแป้ว กลัวแห้วเกิน