สำนวนหวาน หว่านพรม ว่าตรมเหงา
ที่ใฝ่เฝ้า หาผู้ คู่สนอง
หวังได้สม รมย์รื่น ดั่งชื่นปอง
ท่วงทำนอง ร้องร่ำ รำพันมา
******************
เธอจะหา กี่คน มาดลจิต
เธอจะคิด กี่คราว จึงเฝ้าหา
เธอจะเลือก แบบไหน ในสายตา
เธอจะรู้ คุณค่า คำว่ารัก
เธอเคยบอก รักฉัน นั้นเป็นหนึ่ง
เธอเคยซึ้ง ตรึงใจ ได้ประจักษ์
เธอเคยคอย ร้อยเรียง แนบเคียงพักต์
เธอตระหนัก แก่ใจ ว่าใครควร
*************
หรือว่าเธอ ไม่จำ น้ำคำเอ่ย
จึงละเลย เปรยคำ ทำไห้หวน
ว่าสิ้นรัก อาลัย อุ่นไออวล
เธอเรรวน สิ้นดี นะที่รัก....
“สุนันยา”
คงไม่มีวันไหนไม่คิดถึง
รักตราตรึงถึงเธอสุดจะหัก
พร่ำน้ำคำฉ่ำหวานตระการนัก
ให้ประจักษ์รักแท้..แค่หนึ่งนาง
ขอให้เธอห่วงใยไว้ใจพี่
ดวงฤดีฝากไว้ไม่ไกลห่าง
เราจะมีความเชื่อใจไว้นำทาง
เชื่อพี่เถอะนวลปรางค์ พี่ขอวอน
หากทำผิดอันใดค่อยว่ากล่าว
เมื่อถึงคราวรับผิดโปรดคิดสอน
เพราะว่ารักเธอมากนะบังอร
อย่าเพิ่งจรจากลา ให้ปวดใจ
เธอจะยังอยู่ในหัวใจพี่เสมอ
ยากจะจบพบเจอจากใครไหน
หากว่าพี่พลั้งผิดคิดอภัย
อย่าผลักไสด้วยน้ำคำ..ในร่ำลา
blues
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
