อันชีวิตมีสิทธิเป็นของตน
ทุกผู้คนสามารถคิดฝันใฝ่
แต่คิดมากฝากฝังระวังใจ
เป็นเหมือนไฟเพราะร้อนจิตคิดทุกข์ตรม
โถไอดินกลิ่นฟ้าโปรดฟังพี่
เห็นกับที่ภูมิลำเนาเมืองปฐม
บ้านเดียวกันขออย่าได้นั่งซานซม
เรื่องมิสมดังใจหวังให้ยั้งใจ
เกิดมาแล้วได้เรียนรู้สิ่งต่างต่าง
ใช่อ้างว่างโดดเดี่ยวใช่ที่ใหน
แค่คนหนึ่งเขาไม่เห็นไม่เป็นไร
ยังมีใครมากล้นสนใจกัน
อยู่เพื่อตนเป็นเหตุผลที่ฟังขึ้น
เพื่อคนอื่นก็ทำได้หากสุขสันต์
รักใครได้ต้องเริ่มจากรักชีวัน
รักให้ล้นแล้วแบ่งปันสู่ใครใคร
••••-
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 11:28:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ....ตั้งหัวข้อ...เพี่อรอ...เก้อ...? (อ่าน 28675 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: