เมื่อใจ ใฝ่หารัก เหมือนควักแจก
รักครั้งแรก แปลกนักหนา มากับฝน
ทุกวันนี้ ยังพรำ จำเฝินทน
ให้หมองหม่น จนระกำ ช้ำทรวงใน
ไม่วายคิด ถึงเขา แม้เราช้ำ
ยังจดจำ คืนนั้น ฉันจำได้
คืนที่เรา เสียสาว หนาวดวงใจ
น้ำตาไหล รินหลั่ง ขังกมล
คิดถึงเขา เราช้ำ น้ำตาพราก
เขาลาจาก จางหาย กับสายฝน
ปล่อยให้เรา เฝ้าระกำ ช้ำใจจน
กลายเป็นคน หงอยเหงา เจ้าน้ำตา
วอนขอเพียง วันนั้น วันสุดท้าย
วันที่หมาย มั่นใจ เอาไว้ว่า
เขาคงคิด ถึงฉัน หันกลับมา
วันฉันลา โลกลับ กับกองฟอน
ชลนา ทิชากร
รักครั้งแรก แปลกนักหนา มากับฝน
ทุกวันนี้ ยังพรำ จำเฝินทน
ให้หมองหม่น จนระกำ ช้ำทรวงใน
ไม่วายคิด ถึงเขา แม้เราช้ำ
ยังจดจำ คืนนั้น ฉันจำได้
คืนที่เรา เสียสาว หนาวดวงใจ
น้ำตาไหล รินหลั่ง ขังกมล
คิดถึงเขา เราช้ำ น้ำตาพราก
เขาลาจาก จางหาย กับสายฝน
ปล่อยให้เรา เฝ้าระกำ ช้ำใจจน
กลายเป็นคน หงอยเหงา เจ้าน้ำตา
วอนขอเพียง วันนั้น วันสุดท้าย
วันที่หมาย มั่นใจ เอาไว้ว่า
เขาคงคิด ถึงฉัน หันกลับมา
วันฉันลา โลกลับ กับกองฟอน
ชลนา ทิชากร
คืนฝนพรำ ฉ่ำหวาม ช่างงามงด
ยังจำจด รสรัก มิผลักถอน
รอยสวาท บาดใจ ให้อาวรณ์
แก้มบังอร อ่อนนวล รัญจวนจำ
ความคิดถึง ตรึงติด สนิบแนบ
คราเคียงแอบ แทบแด แม่คมขำ
ทุกท่วงถ้อย รอยรัก สลักคำ
สุดดื่มด่ำ กำซาบ ในคราบครวญ
แม้นลาลับ ดับดิ้น วิญญาณร้าว
ถึงเหน็บหนาว ก้าวไป ไม่ผันผวน
รสนงคราญ หวานซึ้ง หอมตรึงตรวน
ยังอบอวล ยวนจิต ทุกนิทรา