บนโลก..แห่งความฝัน
มีเจ้าหญิง.มีเจ้าชาย.มีแม่มดกีดกัน..มีลม..มีฝน..มีเฆมหนึ่งก้อน
มีความคิดถึง..มีความห่วงใย..แต่ทว่าถูกบั่นทอน
คงเพราะเป็นความอิจฉาตาร้อน..จากคนใจร้าย..แม่มดตัวดี
หากแต่เจ้าชาย.ยังหมั่นส่งความผูกพันรักใคร่..ให้เสมอ
ผ่านท้องฟ้า..ผ่านสายลม..ผ่านสิ่งที่พบเจอ..ปั่นตัวเป็นเฆม เมฆก้อนนี้
ยามเช้า.ยามสาย.ยามเย็น..ตลอดจนมืดมิดสนิท.เป็นราตรี
เฆมกลมจะลอยดิ่งทั่วทุกที่..โอบกอดเจ้าหญิงและเจ้าชาย
ค่ำคืนไหนที่อ่อนแรง..เหนื่อยล้า
จะมีฝนโปรยปรายลงมา.ทุกหยดทุกสาย
ล้วนแต่เป็นกำลังใจ จากความห่วงใย ที่ล้นเหลือมากมาย
กลั่นเป็นเม็ดฝนแห่งความคิดถึง..เรียงราย..คล้ายรักสู่ลานนั้น..ลานใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
