Re: ....ตั้งหัวข้อ...เพี่อรอ...เก้อ...?
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 11:24:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ....ตั้งหัวข้อ...เพี่อรอ...เก้อ...?  (อ่าน 28668 ครั้ง)
D
นักรบทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,894


ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ


เว็บไซต์
« เมื่อ: 08 สิงหาคม 2012, 06:44:PM »


ถึงไกลตัว หัวใจ มิไกลรัก
หมายแนบปัก ภักดิ์เจ้า ดุจเงาเหมือน
ผ่านคืนวัน พันปี ไม่มีเลือน
ใจย้ำเตือน เคลื่อนจิต คิดถึงดิน

แม้นหยาดฝน หล่นพรั่ง ยังมีหยุด
แต่รักนุช สุดใจ ใฝ่ถวิล
อยากมีปีก หลีกเร้น เช่นนกบิน
จะผกผิน บินพรอด ไปกอดเคียง

ถึงเหล็กไหล ใยเกี่ยว ช่างเหนียวนัก
มิเทียบรัก ถักแน่น ถึงแก่นเสียง
ใยสวาท คาดใจ มิไหวเอียง
มอบรักเรียง เคียงมั่น มิผันแปร
 เอ้อ..จริงว่ะ


อักษรา พาใจ  ให้ไหวหวั่น
คำกล่าวนั้น มั่นคง ตรงแน่วแน่
เหตุไฉน ไยหนา มิมาแล
มีคนแคร์ หรือไร จึงไม่มอง

รู้ไหมหนอ ท้อนัก ยามรักห่าง
ทนอ้างว้าง ร้างไกล ให้หม่นหมอง
ทำได้แต่ ครวญคร่ำ ช้ำครอบครอง
คนอ่างทอง ใจเที่ยง หรือเอียงเอน  งอนแล้วด้วย

หากหลงเชื่อ น้ำคำ ที่ฉ่ำชื่น
น้องคงกลืน น้ำตา กว่าที่เห็น
มีความรัก มากแท้ แต่หลีกเร้น
"ดิน"ต้องเป็น บ้าแน่ ได้แต่รอ  ร้องไห้งอแง

"ดิน"


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, รการตติ, อริญชย์, blues, yaguza, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, ปู่ริน

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08 สิงหาคม 2012, 07:41:PM โดย ละอองดิน » บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s