เธอรอใครใยเก้อเพ้อครวญหา
เพียงสี่ห้าบทกลอนก่อนผันผวน
ปู่จำเป็นต้องไปไกลเนื้อนวล
เพ้อคร่ำครวญถึงนางมิวางวาย
หลานพาไปแดนใต้ใช่ลาลับ
อยากรีบกลับมาหานางมิห่างหาย
อยู่สะบ้าย้อยร่วมแต่งงานของหลานชาย
เพียงรอดตายกลับมาน่าชื่นใจ
พอสามวันจากคนดีนี้เป็นอื่น
โถ..งามชื่นคนชื่นชมมิหวาดไหว
เห็นมากมายหลายกระทู้ตอบทรามวัย
ข่าวสดใสซาบซ่านเบิกบานตา
ปล่อยให้ปู่คนผู้เฒ่าเศร้าดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิดโต้ตอบนวลชวนห่วงหา
คงต้องช้ำทนกล้ำกลืนฝืนใจลา
ต้องก้มหน้ายอมแพ้..แค่นี้พอ..
ริน ดอนบูรพา
๗ ส.ค. ๕๕
เพียงสี่ห้าบทกลอนก่อนผันผวน
ปู่จำเป็นต้องไปไกลเนื้อนวล
เพ้อคร่ำครวญถึงนางมิวางวาย
หลานพาไปแดนใต้ใช่ลาลับ
อยากรีบกลับมาหานางมิห่างหาย
อยู่สะบ้าย้อยร่วมแต่งงานของหลานชาย
เพียงรอดตายกลับมาน่าชื่นใจ
พอสามวันจากคนดีนี้เป็นอื่น
โถ..งามชื่นคนชื่นชมมิหวาดไหว
เห็นมากมายหลายกระทู้ตอบทรามวัย
ข่าวสดใสซาบซ่านเบิกบานตา
ปล่อยให้ปู่คนผู้เฒ่าเศร้าดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิดโต้ตอบนวลชวนห่วงหา
คงต้องช้ำทนกล้ำกลืนฝืนใจลา
ต้องก้มหน้ายอมแพ้..แค่นี้พอ..
ริน ดอนบูรพา
๗ ส.ค. ๕๕