เดี๋ยวนี้..มองฟ้าทุกคืน
รู้ว่าดาวที่ดาษดื่น.เต็มไปด้วยความคิดถึงของเธอ..เสมอ
มองทีไรภาพดวงดาวก็กลายเป็นหน้าของคน..ที่อยากเจอ
ไม่รู้ทำไมคิดถึงเธอทุกทีที่มองฟ้า.ตรงนั้น..แสนไกล
ดวงดาว..ใกล้..พระจันทร์
เคยชี้ให้คนไกลกันว่าดาวดวงนั้นเป็นของฉัน..จำได้ไหม
ตอนนี้มอบแล้ว..ให้เป็นดาวของเรา..ตลอดไป
ไม่ว่าเธอจะอยู่แสนไกล..ฉันอยู่ที่ไหน.ความคิดถึงจะประดับไว้..ให้แหงนมองได้. ..ตลอดราตรี
my smile
รู้ว่าดาวที่ดาษดื่น.เต็มไปด้วยความคิดถึงของเธอ..เสมอ
มองทีไรภาพดวงดาวก็กลายเป็นหน้าของคน..ที่อยากเจอ
ไม่รู้ทำไมคิดถึงเธอทุกทีที่มองฟ้า.ตรงนั้น..แสนไกล
ดวงดาว..ใกล้..พระจันทร์
เคยชี้ให้คนไกลกันว่าดาวดวงนั้นเป็นของฉัน..จำได้ไหม
ตอนนี้มอบแล้ว..ให้เป็นดาวของเรา..ตลอดไป
ไม่ว่าเธอจะอยู่แสนไกล..ฉันอยู่ที่ไหน.ความคิดถึงจะประดับไว้..ให้แหงนมองได้. ..ตลอดราตรี
my smile
ริมระเบียงตรงที่เก่า
ยังคงว่างเปล่า..ไร้เงาของเธออยู่ตอนนี้
ส่งความคิดถึงห่วงใยไปกับแสงดาววับวาว..ทุกวินาที
แม้ค่ำคืนเยียบเย็นจะโถมทวี..แต่ใจดวงนี้มันอบอุ่น..เพราะคิดถึงเธอ
อาจมีบ้างที่อ่อนไหว
แต่แสนล้านดวงดาวกระพริบให้กำลังใจ..เราอยู่เสมอ
สายใยผูกพันร้อยผ่านสะพานแสงฝัน..เพื่อรอวันพบเจอ
เชื่อไหม..บางครั้งฉันเต็มใจจะเหม่อ..เพียงเพราะอยากจะเพ้อ..คิดถึงเธอทั้งคืน
ไม่รู้ใจ
ยังคงว่างเปล่า..ไร้เงาของเธออยู่ตอนนี้
ส่งความคิดถึงห่วงใยไปกับแสงดาววับวาว..ทุกวินาที
แม้ค่ำคืนเยียบเย็นจะโถมทวี..แต่ใจดวงนี้มันอบอุ่น..เพราะคิดถึงเธอ
อาจมีบ้างที่อ่อนไหว
แต่แสนล้านดวงดาวกระพริบให้กำลังใจ..เราอยู่เสมอ
สายใยผูกพันร้อยผ่านสะพานแสงฝัน..เพื่อรอวันพบเจอ
เชื่อไหม..บางครั้งฉันเต็มใจจะเหม่อ..เพียงเพราะอยากจะเพ้อ..คิดถึงเธอทั้งคืน
ไม่รู้ใจ