ทอดสายตา..มองประตูบานใหญ่
ไม่มีใครผ่านมา.. แต่ยังหวังเซอร์ไพร์ส.จากคนอีกฝั่งฟ้า
เปลี่ยนบรรยากาศมานั่งที่ประตู.แล้วเมินสายตา
หันไปจ้องฟ้า.คืนนี้ไม่เหมือนค่ำก่อนที่ผ่านมา ..ไร้ซึ่ง..ถึงดวงดาว
พูดไม่ได้..ว่ารีบกลับมา
แต่การรอคอย มันทำให้เข็มนาฬิกาเดินช้า.. ยิ่งช้าก็ยิ่งหนาว
มีก็แต่เพียงไออุ่นของจันทรา.. ที่อ่อนพร่ากว่าทุกคราว
อยากได้อ้อมกอดของใครบางคนกันหนาว..คงอุ่นกว่าหลายร้อยเท่า อุ่นหัวใจ
คิ ด ถึ ง น่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
