รู้จักพอก่อสุขทุกเวลา
มิฝันหาไขว่ขว้าสิ่งทั้งผอง
พอคํานี้มีดีตามครรลอง
คนทั้งผองทําไว้คงจะดี
พอในรักยากนักที่จักพอ
เพราะรักหนอทําใจให้ทุกขี
เพราะชื่อว่าใจคนเปลี่ยนทุกที่
พอรักนี้ยากนักที่จักพอ
เขากล่าวว่าคนเราพบกันนั้น
สามเดือนนั้นไหวหวั่นพรํ่าเพ้อขอ
ตามความใคร่ชอบใจนวลละออ
มองบนฟ้านี่หนอคือหน้าเธอ
เกินจากนั้นท่านว่าเป็นความรัก
ดังหลายคนที่รู้จักกันเสมอ
หวานชื่นมื่นทั่วกันฉันเเละเธอ
เเต่อย่าเผลอยังรักอีกเเน่นอน
อย่างที่ว่าหัวใจนั้นไม่เที่ยง
มันจึงเสี่ยงทําให้ใจนั้นหลอน
จึงมีร้างหักอกเเละจากจร
ล้วนเกิดจากไม่อาทรเอื้อต่อกัน
เหตุดังนั้นรักกันต้องห่วงหา
ช่วยเหลือเกื่้อกูลมาให้สุขสรรค์
เเม้นรักห่างจืดจางห่างเหินกัน
กลับตั้งมั่นอยู่ได้ด้วยอาทร
คงพอรักพอใจชายหญิงเดียว
เเม้เเลเหลียวเจอใครให้ใจหลอน
คงอาทรรักมั่นอย่างถาวร
พอรักกลอนครานี้จบทีเอย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
24 พฤศจิกายน 2024, 02:19:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: พอ (อ่าน 1780 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: