ขอไม่ต่อสัมผัสนะคะ
ตื่นขึ้นมา เข้ตา ไม่ทันแกะ
ต้องรีบแวะ บ้านกลอน นอนตื่นสาย
เพราะเมื่อคืน สับสน จนตาลาย
ใจก็หาย นั่งดู อยู่เดียวดาย
ทุกกำลัง ใจหนอ ขอน้อมรับ
เข้ามาปรับ ปลอบให้ ไม่ใจหาย
ทำให้เรา ได้รู้ อีกมากมาย
เพื่อนไม่หาย ไปไหน ใจหลงทาง
เพื่อนกันแล้ว หายยาก อยากจะบอก
ไม่กลับกลอก หลอกคำ นำมาอ้าง
รักเสมอ จริงใจ ไม่เลือนลาง
ในระหว่าง ห้องจิต รวมมิตรมา
ในภวังค์ นั่งจัด สัมผัสได้
ว่ามีใคร ห่วงอยู่ รู้หรอกหนา
ร้อยดวงจิต ต่อสาน กาลเวลา
น้อมนำมา ผูกเกี่ยว เป็นเกรียวกลม
หนามเตย
ไปอาบน้ำก่อนเน้อ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
