ทำงานไป เขียนไป ใจก็คิด
ช่างต่างติด เวลา พาหวั่นไหว
อยู่ดึกดึก คนเดียว ชักเสียวใจ
กลัวสิ่งไม่ รับเชิญ เดินเข้ามา
ต่างเวลา ต่างทวีป บีบใจแท้
ต่างลับแล ชะเง้อ เพ้อฝันหา
ต่างก็อยู่ ไกลพ้น ค้นเวลา
ต่างภาษา ต่างถิ่น ต่างดิ้นรน
ต่อกลอนเพื่อน ไม่ทัน ฉันหวั่นจิต
กลัวเพื่อนคิด หนีไป ใจสับสน
ทำไงได้ อย่าร้อง ต้องอดทน
บอกกับตน ทำใจ ไปวันวัน....
สงสารตัวเองจัง
emo_06หนามเตย
ช่างต่างติด เวลา พาหวั่นไหว
อยู่ดึกดึก คนเดียว ชักเสียวใจ
กลัวสิ่งไม่ รับเชิญ เดินเข้ามา
ต่างเวลา ต่างทวีป บีบใจแท้
ต่างลับแล ชะเง้อ เพ้อฝันหา
ต่างก็อยู่ ไกลพ้น ค้นเวลา
ต่างภาษา ต่างถิ่น ต่างดิ้นรน
ต่อกลอนเพื่อน ไม่ทัน ฉันหวั่นจิต
กลัวเพื่อนคิด หนีไป ใจสับสน
ทำไงได้ อย่าร้อง ต้องอดทน
บอกกับตน ทำใจ ไปวันวัน....
สงสารตัวเองจัง
emo_06หนามเตย
นอนก่อนนะคะทุกท่าน ราตรีสวัสดิ์ รักทุกท่านน๊า))))
มาปลอบใจไม่ผวาเวลาดึก
ส่งระลึกนึกถึงตามจากความฝัน
บรรจงสนองประคองมอบตอบจำนรรจ์
อย่าไหวหวั่นพรั่นกลัวเสียวหัวใจ
หลายหลายอย่างต่างกันนั้นจริงแท้
หากที่แน่แม่นั้นอย่าหวั่นไหว
ไม่แตกต่างอย่างจิตได้คิดไป
ความห่วงใยใช่ต่างเหมือนอย่างจินต์
จะเร็วช้าหาใช่นำไปคิด
จนหวั่นจิตติดทรวงห่วงถวิล
เพียงแจ้งข่าวกล่าวจำนงส่งระบิล
อย่าผันผินสิ้นใยปล่อยให้คอย...
" บูรพ์ "