เหลืองลำยองส่องสว่างกระจ่างหล้า
อร่ามตาจันทรางามเหมือนความฝัน
เดือนดวงใหญ่ใกล้มือจะยื้อพลัน
เก็บมาปันขวัญน้องยามหมองตรม
โอ้ใครเอยเคยเพ้อละเมอฝัน
ใครคนนั้นจันทรมาอ้อนสม
แอบเคียงชิดสนิทนวลให้ชวนชม
อยู่ภิรมย์ประสมสองกับน้องนาง
แต่เหตุใดไยจึงถึงแสร้งฉล
หลอกเล่นกลจนนุชสุดหมองหมาง
เหมือนจะให้ไยแสร้งแกล้งปล่อยวาง
ให้มือค้างง้างคอยน่าน้อยใจ
เมื่อจันทรวอนเว้าไม่เข้าหา
ขอจงอย่าระอาจิตพิสมัย
มีคนหนึ่งคะนึงนุชสุดฤทัย
จะแทนให้ได้สุขสันต์แทนจันทรา...
" บูรพ์... "
บรรยากาศ เป็นใจ ให้ฝันหวาน
นอนไม่นาน หลับไป ใจผวา
ห่มผ้านอน หมอนหนุน อุ่นกายา
ภาวนา ให้ฉัน ฝันต่อกลอน
พระจันทร์คล้อย ลอยผ่าน นานแค่ไหน
เผลอหลับไป เดี๋ยวเดียว เลี้ยวหลบหลอน
บรรยากาศ เปลี่ยนไป ใจอาวรณ์
กลับมานอน ขอฝัน ถึงจันทรา
มีหนุ่มใหญ่ ก้าวมา นิทราฝัน
แล้วขอพลัน จับมือ ไม่ถือสา
บอกจะจับ กุมไว้ ไกล้กายา
ขอบคุณมา ตรงนี้ ที่คำนึง
ไม่เป็นไร กลัวใคร มาแย่งกลับ
เดี๋ยวจะหลับ ไม่ลง พะวงถึง
แค่นี้ก็ ครวญหา สุดตราตรึง
เฝ้ารำพึง ถึงมือ ที่ถือใจ....
หนามเตย
นอนไม่นาน หลับไป ใจผวา
ห่มผ้านอน หมอนหนุน อุ่นกายา
ภาวนา ให้ฉัน ฝันต่อกลอน
พระจันทร์คล้อย ลอยผ่าน นานแค่ไหน
เผลอหลับไป เดี๋ยวเดียว เลี้ยวหลบหลอน
บรรยากาศ เปลี่ยนไป ใจอาวรณ์
กลับมานอน ขอฝัน ถึงจันทรา
มีหนุ่มใหญ่ ก้าวมา นิทราฝัน
แล้วขอพลัน จับมือ ไม่ถือสา
บอกจะจับ กุมไว้ ไกล้กายา
ขอบคุณมา ตรงนี้ ที่คำนึง
ไม่เป็นไร กลัวใคร มาแย่งกลับ
เดี๋ยวจะหลับ ไม่ลง พะวงถึง
แค่นี้ก็ ครวญหา สุดตราตรึง
เฝ้ารำพึง ถึงมือ ที่ถือใจ....
หนามเตย