Re: โรแมนติกกันหน่อย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 05:11:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: โรแมนติกกันหน่อย  (อ่าน 4301 ครั้ง)
หนามเตย
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 127
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 427


http://img594.imageshack.us/img594/1395/krathinn20


« เมื่อ: 06 สิงหาคม 2012, 04:44:AM »





 ฉลองกัน

เหลืองลำยองส่องสว่างกระจ่างหล้า
อร่ามตาจันทรางามเหมือนความฝัน
เดือนดวงใหญ่ใกล้มือจะยื้อพลัน
เก็บมาปันขวัญน้องยามหมองตรม

โอ้ใครเอยเคยเพ้อละเมอฝัน
ใครคนนั้นจันทรมาอ้อนสม
แอบเคียงชิดสนิทนวลให้ชวนชม
อยู่ภิรมย์ประสมสองกับน้องนาง

แต่เหตุใดไยจึงถึงแสร้งฉล
หลอกเล่นกลจนนุชสุดหมองหมาง
เหมือนจะให้ไยแสร้งแกล้งปล่อยวาง
ให้มือค้างง้างคอยน่าน้อยใจ

เมื่อจันทรวอนเว้าไม่เข้าหา
ขอจงอย่าระอาจิตพิสมัย
มีคนหนึ่งคะนึงนุชสุดฤทัย
จะแทนให้ได้สุขสันต์แทนจันทรา... ยิ้มแก้มแดง

"  บูรพ์... ปากแดงๆ จูจุ๊บ  "

 เคารพรัก

บรรยากาศ เป็นใจ ให้ฝันหวาน
นอนไม่นาน หลับไป ใจผวา
ห่มผ้านอน หมอนหนุน อุ่นกายา           
ภาวนา ให้ฉัน ฝันต่อกลอน
     
พระจันทร์คล้อย ลอยผ่าน นานแค่ไหน
เผลอหลับไป เดี๋ยวเดียว เลี้ยวหลบหลอน
บรรยากาศ เปลี่ยนไป ใจอาวรณ์
กลับมานอน ขอฝัน ถึงจันทรา

มีหนุ่มใหญ่ ก้าวมา นิทราฝัน
แล้วขอพลัน จับมือ ไม่ถือสา
บอกจะจับ กุมไว้ ไกล้กายา
ขอบคุณมา ตรงนี้ ที่คำนึง

ไม่เป็นไร กลัวใคร มาแย่งกลับ
เดี๋ยวจะหลับ ไม่ลง พะวงถึง
แค่นี้ก็ ครวญหา สุดตราตรึง
เฝ้ารำพึง ถึงมือ ที่ถือใจ....

หนามเตย
    เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรระวังอารมณ์"

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s