" หวั่น หวาด ขลาด กลัว "
๐ คืนจันทร์เพ็ญเด่นฟ้า แสนงาม
มองเหม่อด้วยคำถาม ขุ่นข้อง
รักเราที่นิยาม ยังอยู่ ดีฤๅ
ดูห่างดังว่าน้อง หมดแล้วเยื่อใย
๐ กังวลในแววตา
กลัวศรัทธารักล้าไป
ห่างเหินเกินทนไหว
แสนอึดอัดขัดในทรวง
๐ หากรักสลักอยู่
ยังเคียงคู่และห่วงหวง
เชื่อมใจทั้งสองดวง
ให้สัมพันธ์คงมั่นคืน
กาแฟดำ