เหลืองลำยองส่องสว่างกระจ่างหล้า
อร่ามตาจันทรางามเหมือนความฝัน
เดือนดวงใหญ่ใกล้มือจะยื้อพลัน
เก็บมาปันขวัญน้องยามหมองตรม
โอ้ใครเอยเคยเพ้อละเมอฝัน
ใครคนนั้นจันทรมาอ้อนสม
แอบเคียงชิดสนิทนวลให้ชวนชม
อยู่ภิรมย์ประสมสองกับน้องนาง
แต่เหตุใดไยจึงถึงแสร้งฉล
หลอกเล่นกลจนนุชสุดหมองหมาง
เหมือนจะให้ไยแสร้งแกล้งปล่อยวาง
ให้มือค้างง้างคอยน่าน้อยใจ
เมื่อจันทรวอนเว้าไม่เข้าหา
ขอจงอย่าระอาจิตพิสมัย
มีคนหนึ่งคะนึงนุชสุดฤทัย
จะแทนให้ได้สุขสันต์แทนจันทรา...
" บูรพ์... "