[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

แสนชิงชังนั่งเหงาเอาตอนสาย
ตอนใกล้ตายคร่ำครวญป่วนถวิล
ก่อนนี้ใครปิดบังสั่งยุพิน
หลงลืมสิ้นเหตุผลของคนรัก

เหมือนตาบอดมืดมิดผิดเป็นถูก
พืชก่อนปลูกเตรียมสิ้นดินลงปัก
แต่ชอบใครไม่ถามยามผ่อนพัก
พออกหักหลักล้มระทมตน

จะดูลูกดูแม่แท้กำหนด
เป็นแบบบทคดตรงวงศ์ฉ้อฉล
แม่อย่างไรลูกอย่างนั้นบันดาลดล
ยากห่างพ้นลูกไม้หล่นชายคลอง

สมแล้วที่กานดาน้ำตาอาบ
ซับซึมทราบแก่ตนคนสนอง
รักที่ไหนใหญ่ค่าฝ่าเงินทอง
รักที่ไหนไม่ปองคล้องคนรวย

รักคนจนหล่นแล้วแนวหญ้ากลบ
น้ำสาดลบจบฝังดั่งคนป่วย
ไร้มือยื่นยืนฉุดหยุดเอื้ออวย
หมดคนช่วยด้วยไร้ใดตอบแทน

สำนึกตนเป็นกาอย่าคว้าหงส์
พึงประสงค์ตามค่าพาหวงแหน
รักตัวเองก่อนใครในดินแดน
สุขทุกข์แม้นเกิดมี..แก้ที่ตน.

"บ้านริมโขง"