ความรักเรานี่หรือคือแค่ภาพ
มันเพียงฉาบใจน้องจนมองข้าม
พี่อุตส่าห์ทุ่มเทเพื่อทาบทาม
แต่คนงามใจบอดแล้วถอดใจ
เปิดหัวใจให้กว้างบนทางรัก
แล้วประจักษ์ใจพี่นี้คือ “ใช่”
กาลเวลาหมุนเวียนแล้วเปลี่ยนไป
แต่ภายในทรวงพี่ภักดีเธอ
อย่าแสนงอนอ้อนออดเดี๋ยวกอดให้
พี่มอบใจให้น้องอย่ามองเก้อ
ฟังพี่ง้อขออภัยยามได้เจอ
ขอเสนออกอุ่นให้หนุนนอน
“ไพร พนาวัลย์”
อยากให้พี่ปลอบขวัญในวันเหงา
นั่งจับเจ่ามานานจนมานอ้อน
เพราะว่ารักปักใจใคร่ง้องอน
อยากจะนอนหนุนอก..ยามตกใจ
มิเคยเปรียบเทียบรักแค่ทักถาม
ทุกนิยามแห่งรักเรา..น้องเฝ้าใฝ่
ฝันถึงพี่ทุกวันมั่นฤทัย
อยู่ "ดูไบ" น้องยังตามไปลามลวน
ง้อนะคะ..รักมาก..น้องอยากง้อ
น้องมาขอคืนดีพี่โปรดหวน
อย่าทิ้งขว้างห่างแซมน้องแก้มนวล
ควรมิควร..โปรดพิจารณา อาญาใจ
เจ้าแซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
