ยินคำหวาน ผ่านแผ่ว วะแว่วเสียง
จำสำเนียง พี่ชาย ได้เสมอ
แม้หลับตา คราใด ใจละเมอ
ถึงขั้นเพ้อ อยากเจอหน้า ทุกนาที
นอนไม่หลับ ทั้งคืน แสนกลืนกล้ำ
ฟังลำนำ ยามใด ไร้สุขี
แม้นหวานซึ้ง แต่ไย ในฤดี
ปวดชอกใจ เหลือที่ วจีครวญ
สุดป่วนปั่น ยิ่งแล้ว ไม่แคล้วหมอง
อ้างว้างครอง มานาน พานไห้หวน
หลับไม่ลง ปลงไม่ตก อกรัญจวน
น้องเนื้อนวล ทนทุกข์ รุกทรวงใน
ยิ่งกล้ำกลืน ฝืนทน ยิ่งหม่นหนัก
ด้วยคนรัก ร้างลา พาหวั่นไหว
ขาดที่พึ่ง จึงช้ำ ระกำใจ
แผลลึกใหญ่ ครั้งนี้ มีแต่ตรม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
