เสียงโหวยโหวยโหยหากลางป่าใหญ่
ฟังฟังไปไม่น่าเชื่อเสียงเสือหมี
เหมือนกู่เพรียกเรียกลั่นขวัญชีวี
เป็นวลีผัวผัวระรัวครวญ
ร่ำระเบ็งเซ็งแซ่ดั่งแตรสังข์
กระหึ่มดังวังเวงเพลงกำสรวล
หริ่งเรไรลองไนพร่ำให้รำจวน
ฟังโหยหวนชวนแสยงยามแสงรา
ดึกสงัดสัตว์เงียบเย็นเยียบผิว
ลมหวีดหวิวพลิ้วผ่านม่านพฤกษา
น้ำค้างเหยาะเผาะผ็อยลอยร่วงมา
จับผืนป่าหญ้าชุ่มชอุ่มใบ
จวบอุษาฟ้าสางสว่างแจ้ง
แสงสีแดงแฝงทิวผิวไศล
ปลุกป่าตื่นคืนชีวิตมอบจิตใจ
จากหลับใหลให้ฟื้นกลับครื้นเครง...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
