ทุกคืนค่ำพร่ำหามายาตอบ
ใครหนึ่งมอบปลอบเรายังเฝ้าแฝง
จนขื่นกายหายห่างสิ้นคลางแคลง
ความระแวงแหนงใจครรไลลา
ถึงไม่พบสบพักตร์แม้สักครั้ง
แต่ก็ยังภวังค์รักมักโหยหา
แทบว่าใจให้อนาถจะขาดคลา
ขออักษรามาชมให้ตรมคลาย
จะเฝ้าคอยรอยรักอักษรสาร
จงจดจารขานแจ้งแสดงหมาย
อย่าให้เหงาเศร้าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
เหมือนทำลายชายรักสุดภักดี...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
