รั ก ค ำเ ดี ย ว คื อ เ ห ตุ ผ ล
คล้ายดั่งมนต์ ดลหัวใจให้คนหวั่นไหว
เจ็บ บางทีเจ็บจนแทบไม่อยากพบไคร
แต่เหมือนแกล้งไม่รับรู้ความเป็นไป ของคำว่า ทรมาน
อ า จ ค ง เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก เ ป็ น ดั่ ง เ ง า
จึงได้แต่ คิ ด ถึ ง เ ข า ยามราตรีที่แสนหวาน
แม้ในหัวใจ ณ.ตอนนี้ จะร้าวราน
แ ต่ ใ ห้ เ ลิ ก รั ก เ ธ อ ไ ป ต ล อ ด ก า ล .. ค ง ไ ม่ ย อ ม