ความรักเรานี่หรือคือแค่ภาพ
มันเพียงฉาบใจน้องจนมองข้าม
พี่อุตส่าห์ทุ่มเทเพื่อทาบทาม
แต่คนงามใจบอดแล้วถอดใจ
เปิดหัวใจให้กว้างบนทางรัก
แล้วประจักษ์ใจพี่นี้คือ “ใช่”
กาลเวลาหมุนเวียนแล้วเปลี่ยนไป
แต่ภายในทรวงพี่ภักดีเธอ
อย่าแสนงอนอ้อนออดเดี๋ยวกอดให้
พี่มอบใจให้น้องอย่ามองเก้อ
ฟังพี่ง้อขออภัยยามได้เจอ
ขอเสนออกอุ่นให้หนุนนอน
“ไพร พนาวัลย์”