ถ้าขาดฉัน เธอนั้น พลันรู้สึก
แต่ใจลึก เธอเอ๋ย เลยไฟเขียว
ฉันเติมเต็ม จนล้น หมองหม่นเชียว
รักดั่งเกลียว ฝังแน่น ถึงแก่นใน
ตามเอาใจ ใฝ่หา สารพัด
มิเคยขัด เคืองขุ่น อกซุนไหม
ความรักชอบ มอบหมด ทดท้อไป
ห้องฤทัย ทั้งสี่ มีเพียงเธอ
ถึงวันนี้ สายไป เข้าใจด้วย
วันเวลา นั้นช่วย ด้วยนะเอ่อ
จึงลืมลง ปลงตก อกละเมอ
ไม่พร่ำเพ้อ หมองหม่น ทนระทม
ยินเธอบอก จะกลับ มารับรัก
ฉันนี้ชัก ใจแป้ว แววขื่นขม
ทั้งน้ำแห้ว น้ำบ้วย ช่วยกันจม
อย่าซานซม กลับมา หาอีกเลย
พันทอง
ได้แต่นั่งเหม่อลอยคอยดาวหนึ่ง
เธอผู้ซึ่งซ่อนความนัยไม่กล้าเผย
อยากจะเห็นเช่นตัวตนคนคุ้นเคย
ขอให้เธอได้เอ่ยเฉลยมา
ฉันเห็นความอ่อนไหวอยู่เสมอ
ยามเมื่อเธอร้อนเร่าเศร้าหนักหนา
แต่ก็ยิ้มปิดบังไว้ให้หลอกตา
ช่อนคุณค่ามากมายไว้ภายใน
ในความห่วงมีหวงหาแก้วตาเอ๋ย
อย่าละเลยคนใกล้ตัวมัวอยู่ไหน
คืนเหน็บหนาวเผาดวงมานสะท้านใจ
นั่งร่ำไห้เหม่อลอยคอยห่วงเธอ
เธอมองเห็นความภักดิ์ดีนี้ด้อยค่า
เป็นราคาที่หาซื้อมาได้เสมอ
แค่มองผ่านร้าน7ไหนก็ได้เจอ
ฉันคงเพ้อได้แต่หมอง..มองเธอไกล
bluesky
เธอผู้ซึ่งซ่อนความนัยไม่กล้าเผย
อยากจะเห็นเช่นตัวตนคนคุ้นเคย
ขอให้เธอได้เอ่ยเฉลยมา
ฉันเห็นความอ่อนไหวอยู่เสมอ
ยามเมื่อเธอร้อนเร่าเศร้าหนักหนา
แต่ก็ยิ้มปิดบังไว้ให้หลอกตา
ช่อนคุณค่ามากมายไว้ภายใน
ในความห่วงมีหวงหาแก้วตาเอ๋ย
อย่าละเลยคนใกล้ตัวมัวอยู่ไหน
คืนเหน็บหนาวเผาดวงมานสะท้านใจ
นั่งร่ำไห้เหม่อลอยคอยห่วงเธอ
เธอมองเห็นความภักดิ์ดีนี้ด้อยค่า
เป็นราคาที่หาซื้อมาได้เสมอ
แค่มองผ่านร้าน7ไหนก็ได้เจอ
ฉันคงเพ้อได้แต่หมอง..มองเธอไกล
bluesky