เอาความขื่นขม ตรมใจ ฉันไปทิ้ง
ให้จมดิ่ง ลงไป ในแม่โขง
เบื่อความรัก วกวน เปื่อกลโกง
อยากให้โล่ง หลุดร่วง จากดวงใจ
โยนความทุกข์ ซุกใจ ให้เหว่ว้า
ลงธารา ลอยล่อง คลองน้ำใส
ช่วยกลบฝัง ความหลัง ขังทรวงใน
ให้ไหลไป จมลง ในคงคา
ความเจ็บปวด รวดร้าว คราวชอกช้ำ
จะจดจำ ฝังใจ ไม่ใฝ่หา
เรื่องความรัก นี้หนอ ฉันขอลา
แม้หางตา เสี้ยวใจ จักไม่แล
อันบึงบ่อ คลองคู ดูคคเคี้ยว
แม่น้ำเชี่ยว ลมหวน ทวนกระแส
ธรรมชาติ ทุกวัน ที่ผันแปร
ยังพ่ายแพ้ คดใน น้ำใจเธอ
ชลนา ทิชากร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
